Klasyki: Rayman

Pomysł na grę o przygodach ludzika z oddzielonymi od siebie kończynami Michael Ancel zaczął wrażać w życie już w 1992 roku. Pierwsza odsłona znanej dziś już serii Rayman została wydana 1 września 1995 na konsolę PlayStation. W kwietniu 1996 gra pojawiła się również w wersji na PC. W kolejnych latach pojawi się również możliwość zdalnej rozgrywki na Gamę Boy Advance (w 2001 roku), PlayStation Portable oraz PlayStation Vita; ale również na smartfony iPhone oraz z systemem Adroid (oba w 2016 roku).

Rodzaj rozgrywki i zarys fabuły

Za produkcję gry możemy podziękować francuskiemu studiu wtedy znanemu pod nazwą Ubi Pictures, obecnie jest to Ubisoft Montpellier. Mózgiem odpowiadającym za powstanie postaci Raymana jest Michael Ancel. Reżyser i projektant gier, który wcześniej pracował dla studia między innymi nad adaptacją Gwiezdnych Wojen. W 1992 roku Ancel wraz z Frédériciem Houde oficjalnie rozpoczęli pracę nad stworzeniem gry.

Rayman jest jednoosobową grą platformową; tytułowy główny bohater jest postacią człekokształtna, składa się z nie połączonych ze sobą części ciała. Nie posiada więc ramion, szyi i nóg- posiada za to głowę, korpus, dłonie i stopy. Stworek ma za zadanie odnalezienie Wielkiego Protonu, który przetrzymuje Mr. Dark. Jak można się spodziewać, od tego czy odzyskamy artefakt zależą przyszłe losy krainy. 

Podczas rozgrywki mamy do przejścia osiemnaście poziomów, po ukończeniu każdego bogatsi w kolejne zdolności przydatne w dalszej rozgrywce. Aby przejść do kolejnych misji, wcześniej należy zebrać wyznaczoną ilość Electoonów- świetlików. Jeśli podczas pierwszego podejścia się to nie uda, bez problemu można cofać się do wcześniejszych poziomów. Zanim jednak staniemy w szranki z Mr Darkiem, musimy wcześniej przemierzyć łącznie sześć różnych krain oraz pokonać bossa strzegącego ostatniego poziomu danej krainy.

Początek serii

Już od samego początku gra była ogromnym sukcesem. Już w pierwszych miesiącach po premierze, grę zakupiło ponad 400 tysięcy graczy. Choć z początku to głównie francuskie media zachwycały się nad produkcją, fani zbytnio nie przejmowali się opiniami anglojęzycznych wydawnictw.

Ogromnym plusem Raymana była przyjazność dla każdej grupy wiekowej. Brak przemocy w rozgrywce powodował, że nawet najmłodsi gracze mogli bez przeszkód brać udział w rozrywce. To głównie dla nich powstała w 1996 roku gra Rayman Brain Games; dzięki której dzieci mogły uczyć się matematyki i przechodzić kolejne przygody z ulubionym bohaterem gier.